断 切

断切る 截ち切る 裁ち切る 絶ちきる 断ち切る

たちきる

断ち切る 断切る 断ち切る 断切る

afsnijden doorsnijden afhouwen doorhouwen afhakken doorhakken afbreken afscheiden scheiden van verbreken {関係を} ophouden met breken met afzweren

elmetsz elvág kettéválaszt levág leválaszt kikapcsol befagyaszt elrekeszt eltorlaszol elzár megakaszt zárol elvág kiszab lenyír metsz

to cut apart (cloth, paper, etc.) to cut off (enemy's retreat) to block (road, etc.) to disconnect to sever (ties) to break off (relationship) to overcome (habit, addiction)

abschneiden zurechtschneiden abbrechen aufgeben verzichten

1) ((тж.) 裁ち切る) разрезать; (прям. и перен.) перерезать 2) прерывать; разъединять