吹

吹く

ふく

噴く 吹き出す・3

waaien {風が} blazen blazen (op) uitstoten uitbraken spuwen braken opspuiten uitspuiten doen uitbreken {fig.} voortbrengen fluitinstrument} bespelen {een blazen op spelen op opblazen overdrijven metaalgieten

árulkodik elpattan ereszt kiég kiolvad liheg nyílik szól áraszt kiáraszt kisugároz sugároz kiköp lövell

pihati igrati (na pihalni inštrument)

soplar

to blow (of the wind) to blow (one's breath) to breathe out to blow on (hot tea, candles, etc.) to puff to play (a wind instrument) to blow (a whistle, trumpet, etc.) to whistle (a tune) to emit (smoke, fire, etc.) to spout to spew to puff out to sprout to put forth (buds) to appear (on the surface) to form to be coated with (powder, rust, etc.) to burst out laughing to burst into laughter to brag to talk big to smelt to mint

blasen wehen ausatmen spielen (Blasinstrument) austreiben (Knospen) angeben prahlen gießen

souffler (pour le vent, etc.) jouer un instrument à vent émettre faire jaillir siffler rire éclater de rire fondre battre (la monnaie) se vanter fanfaronner

1) дуть; дунуть, подуть 2) играть (на духовом инструменте) 3) плавить; отливать 4) (прост.) бахвалиться 5) (см.) ふく【噴く】